การสื่อสารในองค์การเป็นวิชาที่กำหนดไว้ในหลักสูตรปริญญาตรี คณะพาณิชยศาสตร์และการบัญชี มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ซึ่งเป็นวิชาเอกบังคับของสาขาบริหารบุคคล ที่ใช้ชื่อว่าการสื่อสารในองค์การนั้นเป็นการใช้ตามหลักสูตรการศึกษา ซึ่งเนื้อหาของหนังสือเป็นการกล่าวถึงพฤติกรรมการสื่อสารของคนที่เกิดขึ้นในองค์การหรือเรียกว่าการสื่อสารทางการบริหาร การใช้คำว่าการสื่อสารจึงเป็นคำกลาง ๆ ซึ่งอาจใช้คำอื่น เช่น คำว่าการสื่อความหมาย การสื่อความหรือการสื่อล้วนมีความหมายในแง่พฤติกรรมอย่างเดียวกัน นอกจากนั้นก็มีคำว่า การสื่อสารด้วยวาจา ด้วยคำพูด ด้วยคำพูดหรือการสื่อสารที่ไม่ใช่คำพูด การสื่อสารด้วยการเขียนและการสื่อสารเป็นลายลักษณ์อักษร เป็นต้น
บทที่ 1 องค์การกับการสื่อสาร
บทที่ 2 กระบวนการสื่อสาร
บทที่ 3 พฤติกรรมทางการสื่อสารของบุคคล
บทที่ 4 แนวความคิดและทฤษฏีทางการสื่อสาร
บทที่ 5 การฟัง
บทที่ 6 การสื่อสารที่ไม่ใช่คำพูด
บทที่ 7 การสื่อสารระหว่างบุคคล
บทที่ 8 การสื่อสารของกลุ่มย่อย
บทที่ 9 ความสัมพันธ์ในกลุ่มย่อย
บทที่ 10 ข่ายการสื่อสารในกลุ่มย่อย
บทที่ 11 แบบของการสื่อสาร
บทที่ 12 การวิเคราะห์การติดต่อระหว่างบุคคล
บทที่ 13 การติดต่อระหว่างบุคคลและการเล่นเกม
บทที่ 14 ต้นแบบชีวิต ฐานะชีวิตและการให้ความสำคัญ
บทที่ 15 ข่ายการสื่อสารในองค์การ
บทที่ 16 กิจกรรมการสื่อสารโดยการพูด
บทที่ 17 กิจกรรมการสื่อสารโดยการเขียน